Πέσαν της Κρήτης μπαλωθιές,
οι Ιταλοί μαχαίρια
της μεσογείου οι φυλές
πιαστήκανε στα χέρια
Στην Κρήτη μάζευες ελιές,
μάγισσα στο Μισίρι
σ’ όσες ανοίξαν αγκαλιές
δε χάλασες χατίρι.
Σαρακηνή μου ομορφιά
μια νύχτα αγριεμένη
εφτά αετοί απ’ τα Σφακιά
βρέθηκαν σκοτωμένοι.
Ήταν γραμμένο στη γραμμή
που διάβαζες στο χέρι
τσιγγάνα Ανδαλουσιανή
ντάλα το μεσημέρι.
Στην Κρήτη μάζευες ελιές,
χορεύτρια στο Μαρόκο
στης Ισπανίας της ακτές
τραβούσες με σιρόκο.
Κι ήτανε μάντεμα κακό
μιας μοίρας ξεχασμένης
που μίλαγε για φονικό
νύχτας αγριεμένης.
