Ha perduto tutto quanto
Ho ferito e dopo ho pianto tanto
Infiammato dal tuo amore
Io dimentico l’onore, brucio
Μα όλα αυτά που μας αγγίζουν
Πόσο ακόμα μας χωρίζουν, πόσο
Διαφορετικούς μας θέλει
Η ζωή και περιμένει, πόσο;
Νόμιζα πως μπορώ κάποιο τρόπο να βρω
Να ενώσω αυτά που μας ‘θελαν μακριά
Rosso vivo, lo sai, è la fiamma che è in noi
Non si spegnerà mai, causerà tanti guai
Ho cercato di ѕmorzare
Emozioni da ignorare, lievi
Όπως είναι, είναι ένταξει
Κι ότι είσαι δεν θα αλλάξει ο χρόνος
Α… νόμιζα πως μπορώ κάποιο τρόπο να βρω
Να ενώσω αυτά που μας ‘θελαν μακριά
Νόμιζα η καρδιά είχε πάντα πρωτιά
Κι όμως φεύγω εγώ, ναι ακόμα σ’ αγαπώ (Σ’ αγαπώ)
Ναι, yeаh…
Νόμιζα πως μπορώ κάποιο τρόπο να βρω
Νόμιζα… νόμιζα…
Νανανά… νανανά… νανανά… α α α…
Νόμιζα η καρδιά είχε πάντα πρωτιά
Κι όμως φεύγω εγώ, ναι ακόμα σ’ αγαπώ
