Δίσκοι παλιοί απ’ τον καιρό χαρακωμένοι
στο περασμά του η πρώτη αγάπη γερασμένη
Όλα τα βράδια γίναν ένα
μα εγώ δεν ξέχασα κανένα.
Αναμνήσεις μέσα στο σκοτάδι
σαν φωνές που πάλλονται το βράδυ
Σε 33 στροφές μένει ότι έχασες γυρνάει
η μελωδία δεν ξεχνάει.
Γενιά πικρή δασκαλεμένη στη ρουτίνα
μα που κατάλαβε το ψέμα σ’ ενα μήνα
Όσες μου μέρες πήγαν στράφι
να τις κερδίσω ώρα θά `ρθει.
