Σημάδια από καπνό τα βήματά σου,
ολόγιομη πανσέληνος ξεχύνεσαι, με φιλάς,
βλέπω στο τζάμι τα είδωλά σου,
χορεύοντας αγάπη μου να με εξαπατάς.
Σαν το βαμπίρ στις δώδεκα η ώρα
θα ψάχνω να σε βρω σ’ ένα ξενύχτι φοβερό,
6 Ιουνίου θα είναι όπως και τώρα
τα χρόνια σου που φεύγουνε θα σκίζουν το κενό.
Ανηφορίζω στα όνειρά σου,
τα ξέχασα στη σκέψη μου, σε μια γωνιά κρυφή,
και συγχρονίζω τα κύματά σου
στην ένταση του πόθου μου την παρανοϊκή.
Σαν το βαμπίρ στις δώδεκα η ώρα
θα ψάχνω να σε βρω σ’ ένα ξενύχτι φοβερό,
6 Ιουνίου θα είναι όπως και τώρα
τα χρόνια σου που φεύγουνε θα σκίζουν το κενό.
