Με το ένα το τσιγάρο ανάβω τ’ άλλο
και το ποτήρι το γεμίζω με πιοτό
ξαγρυπνάω με παράπονο μεγάλο
και μια απάντηση που έφυγες ζητώ.
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες
κι η δική μου η ζωή,
για μοναχικούς ξενύχτες
δεν τελειώνουν οι καημοί.
Με τραγούδια σε ζητώ απελπισμένα
για ν’ ακούσεις και να `ρθεις κάποια βραδιά
νυχτοπούλια από αγάπη πληγωμένα
υπάρχουν κι άλλα σαν κι εμένανε πολλά.
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες
κι η δική μου η ζωή,
για μοναχικούς ξενύχτες
δεν τελειώνουν οι καημοί.
