Μια στιγμή αδυναμίας
μια σταλιά παρανομίας
ποια καρδιά δεν έχει νιώσει
ποιος δεν έχει κρυφοδώσει
κάποιο χάδι κάποιο ένοχο φιλί
Ποιος μπορεί να κατακρίνει
ή εκείνον ή εκείνη
όταν ζούνε μια στιγμή αμαρτωλή
Αδυναμίες αδυναμίες
ποιος δεν έχει στη ζωή λίγο πολύ
είναι για όλους οι αμαρτίες
κι είμαστ’ όλοι δυστυχώς αμαρτωλοί
Μια στιγμή αδυναμίας
το νερό της αμαρτίας
ποιος μπορεί να μην τ’ αγγίξει
την καρδιά του να δροσίσει
όταν νιώθει της ρουτίνας τη φωτιά
Σε λαθραίο μονοπάτι
οι καρδιές ζητούν αγάπη
κι απομένει μια ανάμνηση γλυκιά
Αδυναμίες αδυναμίες
ποιος δεν έχει στη ζωή λίγο πολύ
είναι για όλους οι αμαρτίες
κι είμαστ’ όλοι δυστυχώς αμαρτωλοί
