Είναι το γέλιο σου πικρό σαν κάποια δειλινά
που μια βροχή γερόντισσα πλανιέται στα στενά
Είναι το βλέμμα σου πικρό σαν ξέφτι από γιορτή
σαν ταχυδρόμος που φερε έν’ άγραφτο χαρτί.
Αγάπη μου πικρή με τι να σε γλυκάνω;
Τι θες να κάνω να σου πάρω τον καημό;
Αγάπη μου πικρή τρέχω και δε σε φτάνω
μοιάζεις με τρένο που ποτέ δεν βρίσκει τον σταθμό.
Δε μου ‘χεις πει πως μ’ αγαπάς δεν άγγιξες αχνά
μ’ ένα φιλί τα μάτια μου τα χείλη τα στεγνά
Μόνο τα λάθη μου χτυπάς και λιώνεις μια καρδιά
που ζει για ένα γέλιο σου, χωρίς παρηγοριά
