Αγαπώ, μανούλα, μια μελαχρινή,
όμορφη κοπέλα, τσαχπίνα χωριανή.
Μ’ έβαλε μαράζι, αχ, μέσα στην καρδιά,
δε θα τη γλιτώσω, αχ, θα πεθάνω πια.
Αχ, αχ, φλόγα και φωτιά, αχ, αχ, έχω στην καρδιά.
Σαν πεθάνω μάνα μη με κλάψουνε,
όμορφα κορίτσια, αχ, να με θάψουνε.
Με καημό πεθαίνω, αχ, μάνα μου γλυκιά,
μια αγάπη μ’ έριξε στου Χάρου τα φτερά.
Αχ, αχ, μάνα μου γλυκιά, αχ, αχ, δε θα με βλέπεις πια.
