Στην παραβολή, στην παραβολή
του Ασώτου
πρωταγωνιστεί, πρωταγωνιστεί
σε σκηνοθετώ
θαύματα που κάνει το μυαλό
του ανθρώπου
στα εκτός ορίων το τακούνι χτυπώ.
Μια φυγή, ακάνθινο στεφάνι
το φιλί ατσαλένιο καρφί
πώς να σε νικήσω
αν η αγάπη δε φτάνει
χρόνια κι αν γυρίσω
πάλι απ’ την αρχή
ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς,
ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς.
Μια επιστολή, μια επιστολή
μα του κάκου
ξίδι και χολή, ξίδι και χολή
θα σ’ εκδικηθώ
σου `στειλα και να `μαι
στων λεόντων το λάκκο
που έσκαψα για σένα
κι όλα σ’ τα συγχωρώ.
Μια φυγή, ακάνθινο στεφάνι
το φιλί ατσαλένιο καρφί
πώς να σε νικήσω
αν η αγάπη δε φτάνει
χρόνια κι αν γυρίσω
πάλι απ’ την αρχή
ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς,
ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς.
Ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς,
ξέρω πως στο τέλος
τρεις θα μ’ απαρνηθείς.
