Η νύχτα άρχισε ξανά την πόλη να χαϊδεύει
Ο ουρανός διαιτητής
στου φεγγαριού την κόντρα και της γης
ανάμεσά τους μπαίνει
Κρυφή χαρά σε προκαλεί και σε παρακινεί
τη νύχτα να γευτείς
Για άλλη μια φορά, η τελευταία σου φορά,
απείλησες πνιχτά
το είδωλο σου στον καθρέφτη
Αλκοολικέ φωνάζουν
την ησυχία σου ταράζουν
σε τρομάζουν
Στους μυστικούς σου περιπάτους
οι γάτες και οι σκύλοι
οι καλύτεροι σου οι φίλοι
Δε μοιάζουμε σε τίποτα τους είχες πει
μόνο την πύλη του θανάτου
θα περάσουμε μαζί
Το δάκρυ αλμυρό πάνω στα χείλη
και στο μυαλό σου φτερουγίζει εκείνη
που πόθησες πολύ
και σ’ άφησε μια νύχτα σαν κι αυτή
Και από κείνη τη στιγμή
τις νύχτες που της μοιάζουν τριγυρνάς
εκδίκηση ζητάς…
Αλκοολικέ φωνάζουν
την ησυχία σου ταράζουν
σε τρομάζουν
Στους μυστικούς σου περιπάτους
οι γάτες και οι σκύλοι
οι καλύτεροι σου οι φίλοι
Δε μοιάζουμε σε τίποτα τους είχες πει
μόνο την πύλη του θανάτου
θα περάσουμε μαζί
