Έχω μια θεία που μένει στο Μπογιάτι,
σ’ ένα σπιτάκι με μπαξέ,
κι έχει για όποιον χάνει στην αγάπη
ένα κρεβάτι καναπέ.
Κι όταν της λες ότι δε θέλεις πια να ζήσεις,
πάντα απαντάει σιγανά:
Πέσε κοιμήσου, κι όταν αύριο ξυπνήσεις,
θα είναι όλα διαφορετικά!
Μέσα σε τόσες κούφιες συζητήσεις,
λόγια παλιά, λόγια σοφά.
Πέσε κοιμήσου, κι όταν αύριο ξυπνήσεις,
θα είναι όλα διαφορετικά!
Άλλη μέρα, άλλη τύχη,
άλλη λύπη και χαρά,
βγαίνουν κρίνα, πέφτουν τείχη,
σε μια νύχτα μοναχά!
