x

Άλλη μια στατιστική

Καλλιτέχνης: Ενδελέχεια
Άλμπουμ: Στη γιορτή της φαντασίας
Συνθέτης: Ρόδες
Στιχουργός: Νικήτας Κλίντ
Είδος μουσικής: Ελληνικό Ραπ Ελληνικό Ροκ
Θεματολογία: Ζωής Περιθώριο
Έτος Κυκλοφορίας: 2005

Έχεις γιο και κόρη, μικρός διάβαζες ιστορίες στο αγόρι
Τα φοράς στη γυναίκα σου, μωρό μου sorry,
σαν το σκυλάδικο κι άδικο α fame story.
Η ζωή σου δε μοιάζει ούτε καν με comic φτηνό,
πέρα για πέρα αληθινό το σενάριο.
Σπούδασες οικονομικά και το δολάριο παρακολούθαγες στενά, τώρα το ευρώ.
Παντρεύτηκες νέος και βιαστικά, μεγάλωσες στην επαρχία μικροαστικά.
Το πατρικό σου το σπίτι φαινότανε τόσο κενό
και το δικό σου τώρα και τεσσάρι τόσο μικρό.
Χωρίς βιβλία στα ράφια, τίγκα στα μπιμπελό
και τα λίγα κάδρα στους τοίχους χωράνε μόνο
ένα γιο, μια Παναγιά και ένα εργόχειρο φτηνό,
μια κακοζωγραφισμένη νεκρή φύση από κορνιζάδικο.
Σαν τον κατάδικο τριγυρνάς με μια μπάλα στο πόδι στα κωλόμπαρα της Κορινθίας
μ’ Εφη Θώδη ναι και Πλούταρχο και στη καλύτερη Πουλόπουλο.
Σέρνεσαι ξημερώματα με κάποιο βρωμοπούτανο κωλόπαιδο.
Το παίζεις για να νιώσεις εικοσάρης μα κατά βάθος είσαι το παιδί της μαμάς.
Αρκουδιάρης με μια BMW του `97 και με βρώμικα λεφτά στη γωνιά.

Άλλη μια στατιστική…
Τίποτα άλλο παρά…
Άλλη μια στατιστική…

Δε πούλησες ποτέ σου ναρκωτικά, δε βούτηξες ποτέ σου τσάντα από γριά,
δε τις άρπαξες ποτέ σου από μπάτσο και γενικά τα ‘κανες όλα νόμιμα και φαινομενικά.
Μα τα πήρες χοντρά διακριτικά σε φακελάκι, σε μασούρι, σε δώρα ακριβά.
Να `ναι καλά το δημόσιο κι η θέση η υψηλή.Κουράστηκες πολύ να φτάσεις μέχρι εκεί.
20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ σ’ έκανε «κύριο» γι `αυτό χαλάλι λες
τα μύρρια που σου ‘φαγε στο χρημαστήριο
και τώρα με τη Δεξιά (ΧΑ!) δεν μπορούν να σ’ ακουμπήσουνε πια.
Ο λαός δεν ξεχνά κι ας μην ήσουνα ποτέ σου αριστερός,
έφυγες δαγκωτός πρασινοφρουρός από το `81 Αθήνα για καλύτερες μέρες.
Κρυφοχαιρόσουν ακόμη και για τις 17Ν. τις σφαίρες.
Αν και χρόνια μετά σε έπιασε τρόμο υστερία κι ήθελες ασφάλεια.
Βρίζεις Αμερικανούς μα γουστάρεις Καντάφι, Σαντάμ,
Βρίζεις Τούρκους μα γουστάρεις μπριάμ.
Βρίζεις Εβραίους, Αλβανούς και Bin Laden μα γουστάρεις
coca cola, φτηνά χέρια και Ταλιμπάν.
Δε φαντάζεσαι, δεν ονειρεύεσαι πια.
Ένα παιδί με δυο παιδιά, γκόμενα, γυναίκα, μαμά.

Άλλη μια στατιστική…
Τίποτα άλλο παρά…
Άλλη μια στατιστική…

Ο γιος σου στην πρέζα κι η κόρη σου θρησκευτικά
και εσύ χαλιέσαι που τον πιάνεις να καπνίζει κρυφά.
Τον βρήκανε χώμα με χάπια κι άλλα σχετικά μια φορά
και εσύ τον μάλωσες μετά επειδή ήρθε σπίτι αργά.
Φεύγουν λεφτά σε φροντιστήρια και Αγγλικά για να περάσει η κοπελιά
τουλάχιστον σ’ ανώτατη σχολή και καλά.
Ξορκίζεις την αμορφωσιά όμως για δώρο ούτε ένα βιβλίο δε τους πήρες μια φορά
Στο cinema τα έργα ήταν όλα αμερικάνικα
και οι επιθεωρήσεις διαχρονικά αριστουργήματα θεατρικά.
Στα σκυλάδικα αναρωτιέσαι πως δε ‘μάθαν τα παλιά λαϊκά.
Στη γυναίκα σου αφήνεις το βάρος στεγνά
και αφού δε μοιάζει στη μαμά σου πρέπει να φταίει αναγκαστικά.
Λογαριασμούς, πιστωτικές και γαμησιάτικα τα συμμαζεύει με κουράγιο και με κατινιά.
Κάνει κουμάντο σιωπηλά και φαντασιώνεται υγρά δειλινά στο γολγοθά της
με το Χριστό αγκαλιά κι εσύ καρφώνεις το γκάζι κερατά
και κάπου μετά τα 200 σου φαίνονται όλα μακρινά.
Θάνατος στο σαλόνι σου κι ο Χάρος στο τιμόνι σου,
δεν μπορείς να τη κρατήσεις τη μπέμπα, το παντελόνι σου ανοιχτό
κι η γκόμενα σκύβει στα μπούτια σου.
Για κάποιο λόγο τελευταία στιγμή θυμήθηκες τη κούνια σου.
Σας έβγαλε δυο ώρες μετά η πυροσβεστική
ήσασταν χώρια κι οι δυο σε στάση εμβρυακή.
Δεν είχες δει γαμπρέ τι σ’ είχε βρει.
Ακόμα νομίζεις πως θα προλάβεις να γυρίσεις στο σπίτι πριν το πρωί.

Ααα…

Άλλη μια στατιστική…