Μιλάς κι εσύ ο τυχερός
Κι ο καλομαθημένος
Μιλάς και βρίζεις τη ζωή
Λες και την έχεις ζήσει
Εσύ που δεν επάλεψες
Κι όλα τα `χεις κερδίσεις
Άμα θες να δεις τον πόνο
Πήγαινε στην μάνα μου
Να την δεις πως κλαίει για μένα
Και τα μαύρα χάλια μου
Άμα θες να βρεις την πίκρα
Πήγαινε στο σπίτι μου
Που στενάζει μέρα νύχτα
Για τη μαύρη τύχη μου
Μιλάς κι εσύ ο τυχερός
Κι ο καλομαθημένος
Εσύ που δεν κυλίστηκες
Σε λασπωμένο χώμα
Για να την βρίσεις τη ζωή
Πάρ’ το δικό μου στόμα
