Κάθισε εδώ δε θα αργήσω
Θα βγω μονάχα μια βόλτα
Με του μπαμπά μου τ’ αμάξι
Να δω τον κόσμο ξανά
Θα ‘χω τα τζάμια ανοιχτά
Θα μπω ακόμα είμαι εντάξει
Θα φτιάξω το καθρεφτάκι
Κι εκεί στη δίπλα τη θέση
Θα μου κρατάει το τιμόνι
Ο εαυτός μου παιδί
Και στο μπαμπά μου θα πει
Θέλω γρανίτα λεμόνι
Δε θα ρωτήσω που πάμε
Έτσι κι αλλιώς τι με νοιάζει
Δίπλα του εγώ δε φοβάμαι
Είμαι ξανά δυνατή
Και θα μου πει να μη τρέχεις
Κι έτσι όπως θα μ’ αγκαλιάζει
Μέσα στ’ αφτί να προσέχεις
Μπορεί μετά να μου πει
Είναι ωραία η ζωή
Κοιμήσου εσύ άμα θέλεις
Θα πάω μονάχα στο κέντρο
Με του μπαμπά μου τ’ αμάξι
Και την αντένα ψηλά
Θα παίζουμε απαλά
Και το σταθμό μου θ’ αλλάξει
Δε θα ρωτήσω που πάμε
Έτσι κι αλλιώς τι με νοιάζει
Δίπλα του εγώ δε φοβάμαι
Είμαι ξανά δυνατή
Και θα μου πει να μη τρέχεις
Κι έτσι όπως θα μ’ αγκαλιάζει
Μέσα στ’ αφτί να προσέχεις
Μπορεί μετά να μου πει
Είναι ωραία η ζωή
Δε θα ρωτήσω που πάμε
Έτσι κι αλλιώς τι με νοιάζει
Δίπλα του εγώ δε φοβάμαι
Είμαι ξανά δυνατή
Και θα μου πει να μη τρέχεις
Κι έτσι όπως θα μ’ αγκαλιάζει
Μέσα στ’ αφτί να προσέχεις
Μπορεί μετά να μου πει
Είναι ωραία η ζωή
