Όλοι ρωτάνε πως μπορώ και την κρατώ ακόμα,
όλοι ρωτάνε πως μπορώ και τη φιλώ στο στόμα,
είναι ντροπή το φίλημα και πέτρινη η καρδιά της…
μα γλυκό το κατρακύλημα μέσα στην αγκαλιά της.
Όλοι ρωτάνε πως μπορώ και την κρατώ ακόμα,
όλοι ρωτάνε πως μπορώ και τη φιλώ στο στόμα,
δεν είμαι αναμάρτητος, για να δικάζω λάθη,
αμαρτωλός είμαι κι εγώ, με τα δικά μου πάθη.
