Αμπάρα, μαύρη και βαριά
την πόρτα μου θα κλείσει
και της ζωής μου το κερί
απόψε πια θα σβήσει.
Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαριά.
Φτωχό παιδί μου, άμοιρο,
που ορφανό σ’ αφήνω,
την κοινωνία πρόσεξε,
παραγγελιά σου δίνω.
Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαριά.
Κι αυτή που με κατέστρεψε,
απόψε να με κλάψει,
την αμαρτία να σκεφτεί
και μαύρα να τα βάψει.
Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαριά.
