Σχώρα με Χριστούλη μου και παναγιά μου σχώρα,
έχω χειρότερη ψυχή απ’ όλη μου τη χώρα
Σχώρα με Θεούλη μου, Θεούλη μου λυπήσου
μπορεί να είμαι κάθαρμα, μα είμαι κι εγώ παιδί σου
Σχωρέστε με καλέ Θεοί κι εσύ ακόμα Βούδα
γιατί θα πάω να κρεμαστώ κι εγώ σαν τον Ιούδα
Γιατί νομίζω πως αυτά που ξέρω για εμένα
αυτά που έχω στο μυαλό και στην καρδιά κρυμμένα
Αυτά που ακούω εγώ τα απαγορευμένα,
που ντρέπομαι που είμαι εγώ, που ντρέπομαι για μένα
Για όλα αυτά ‘σχωρέστε με. τι κι αν τα έχουν κι άλλοι
σ’ άλλα μυαλά δεν μπόρεσα, να μπω να το δω το χάλι
Κι όταν στα μάτια τους κοιτώ, ενώ δε τους γνωρίζω
όλοι μου μοιάζουνε καλοί και δε τους ξεχωρίζω
Γιατί χωρίς τα μυστικά οι άνθρωποι είναι εντάξει
προδίδονται καμιά φορά μονάχα με την πράξη
