Κρύσταλλα λεπτά,
ρέουν σιωπηλά απ’ τα μάτια μου,
να μην φοβηθείς… την άβυσσο.
Απ’ τον ουρανό, στάζουμε ζωή,
είμαστε βροχή, δάκρυα στη γη,
σταλες που χανόμαστε.
Ανάμεσα στο φως και στη βροχή
θα είσαι εσύ.
Ανάμεσα στον ήλιο και στη γη
θα είσαι εσύ!
Είμαστε πανιά,
πλοία στα ανοιχτά,
Περσικά χαλιά οι ψυχές μας
πέταξαν ψηλά…
Άγγελοι πετούν,
να μην ξεχαστείς,
στ’ άστρα σε καλούν,
ώρα να χαθείς… στα σύννεφα.
Κήπους μυστικούς
τώρα προσπερνάς,
σαν τους πελαργούς
όμορφα πετάς,
τους κομήτες κυνηγάς…
Ανάμεσα στο φως και στη βροχή
θα είσαι εσύ,
ανάμεσα στον ήλιο και στη γη
θα είσαι εσύ!
Είμαστε πανιά,
πλοία στ’ ανοιχτά,
Περσικά χαλιά οι ψυχές μας
πέταξαν ψηλά…
Εκεί που πας μη σταματάς
να προχωράς, να μ’ αγαπάς.
Στα σύννεφα που περπατάς
να μ’ αγαπάς, μη σταματάς.
Ένα μαντήλι σου κουνώ,
καλό ταξίδι,
σ’ αγαπώ!!!
