Τώρα τι μένει
Όταν η σκέψη την καρδιά μου την πεθαίνει
Εγώ και εσύ
Εμείς οι δυό είμαστε ξένοι
Κι όλη τη νύχτα δεν μπορώ να κοιμηθώ
Σκέψου που πήγε
Αυτή η ζωή μετά το τελευταίο φύγε
Στο άδειο σπίτι μοναξιά και εγώ χαμένη
Μ’ ένα σου ρούχο αγκαλιά να νοσταλγώ
Ανησυχώ
Φοβάμαι τις βραδιές μήπως εσύ αργήσεις
Ανησυχώ
Με λιώνει η αγωνία μήπως δεν γυρίσεις
Ανησυχώ
Και τέρμα το ραδιόφωνο να παίζει ανοίγω
Ανησυχώ
Γιατί αν σε χάσω απ’ τη ζωή θα φύγω
Θα φύγω
Τώρα τι μένει
Ούτε η βροχή αυτό το δάκρυ το ξεπλένει
Και σαν το σύννεφο μες στην καρδιά μου μπαίνει
Σαν του τσιγάρου τον ατέλειωτο καπνό
Σκέψου που πήγε
Αυτή η ζωή μετά το τελευταίο φύγε
Στο άδειο σπίτι μοναξιά και εγώ χαμένη
Μ’ ένα σου ρούχο αγκαλιά να νοσταλγώ
Ανησυχώ
Φοβάμαι τις βραδιές μήπως εσύ αργήσεις
Ανησυχώ
Με λιώνει η αγωνία μήπως δεν γυρίσεις
Ανησυχώ
Και τέρμα το ραδιόφωνο να παίζει ανοίγω
Ανησυχώ
Γιατί αν σε χάσω απ’ τη ζωή θα φύγω
Θα φύγω
