Στην πόλη μας δε φτάνει τρένο πια και συ προσμένεις.
Κόκκινη τσάντα έχεις αγκαλιά και περιμένεις.
Κοιτάς τα ξεχασμένα τα παλιά τα ξύλινα βαγόνια,
τους μαντεμένιους τους τροχούς, τις αλυσίδες τα μπουλόνια.
Αχ, που σκούριασαν τα χρόνια Άννα Καρένινα.
Όλα για σένα είναι μια φορά πάνω στις ράγες.
όλα για σένα είναι όπως παλιά καπνοί και ράγες,
Άννα Καρένινα.
Μέσα σε κύματα απ’ ατμό είδα μια νύχτα στο σταθμό να μπαίνει
καινούργια ατμομηχανή με οδηγό και θερμαστή και να σε παίρνει.
Κι από τότε τα τρένα σφυρίζουν μόνο για σένα,
Άννα Καρένινα.
Με καπνούς και με ήχους Άννα Καρένινα
Βράχους σε στίχους Άννα Καρένινα
