Άνθρωπε, μην πικραίνεσαι κι όλο μαράζια βάνεις.
Αφού σε τρων, σε τρων οι λογισμοί, ζωή είν’ αυτή που κάνεις;
Άνθρωπε, γλέντα τη ζωή κι ό,τι μπορείς να κάνεις,
γιατί αργά η γρήγορα μια μέρα θα πεθάνεις.
Τι κάθεσαι και σκέφτεσαι και το μυαλό σου χάνεις;
Ανοίγεις μόνος, μόνος σου πληγές που δεν μπορείς να γιάνεις.
Άνθρωπε, γλέντα τη ζωή κι ό,τι μπορείς να κάνεις,
γιατί αργά η γρήγορα μια μέρα θα πεθάνεις.
Άνθρωπε μη μαραίνεσαι και μαύρες σκέψεις κάνεις.
Η ευτυχία είναι όνειρο, ποτές σου δεν τη φτάνεις.
Άνθρωπε, γλέντα τη ζωή κι ό,τι μπορείς να κάνεις,
γιατί αργά η γρήγορα μια μέρα θα πεθάνεις.
