Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι
θα πάμε να χορέψουμε, φτάνει να ’χεις μεράκι.
Όλα θα τα γυρίσουμε στην Κρήνη, στο Βαρδάρη,
φτάνει να θέλεις, κούκλα μου, φτάνει να σου γουστάρει.
Δε θέλω να ’μαι ο ένας σου, μα ο ένας απ’ τους δέκα,
όχι απ’ αυτούς που σέρνουνε να δούνε μια γυναίκα,
μα απ’ αυτούς που καρτερούν και ψάχνουν ευκαιρία
να σε πετύχουν μόνη σου και σε αδυναμία.
Θέλω να πίνεις, να γελάς, θέλω να μη σε νοιάζει,
κι όταν στο κέφι σου θα ’ρθεις, μωρό μου, να τα βγάζεις
τα κόκκινα γοβάκια σου και τις λεπτές σου κάλτσες,
τη φούστα και τη μπλούζα σου και να τρελαίνεις μάγκες.
