Όλο προσμένω πως θα ‘ρθεις,
αγάπη στην καρδιά μου,
κι έχω την πόρτα ανοιχτή
κι έχει η σκέψη μου γιορτή.
Άραγε θα ‘ρθεις, θα φανείς,
τρέμω μήπως και φοβηθείς
την πίκρα της καρδιάς μου.
Μοιάζω με άστρο της αυγής
στο φως που αχνοτρέμει,
είμαι στην ώρα της φυγής,
αγάπη, έλα να με βρεις.
Άραγε θα ‘ρθεις, θα φανείς,
τρέμω μήπως και φοβηθείς
την πίκρα της καρδιάς μου.
