Αραμπέλα, Αραμπέλα, πεθαίνω γλυκιά κοπέλα.
Κλαίει του Σείχη ο γιος, μες στο τσαντήρι σκυφτός,
κλάμα που βαριά αντηχεί, σαν μια θερμή προσευχή.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
Τρέμουν τ’ άστρα της αυγής, έβγα να λάμψει η γη,
έβγα πούλια μου χρυσή, πρώτη μ’αγάπη εσύ.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
