Μου μίλαγες τόσο παράξενα
που νόμιζα ότι τη βρήκες
την άκρη κι έπιασες το νήμα σου
και κόντρα πας με τους προφήτες.
Βρήκες μια θέση και τη βόλεψες
μετά από τόσες θεωρίες,
δες πίσω τη ζωή που ξόδεψες
και τώρα γράφεις ιστορίες.
Έι, που πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια,
αναστενάρης στο χορό των καρβουνιών,
έι, κοίτα πίσω σου τι μου ‘λεγες τα βράδια,
ό, τι κι αν πεις τώρα έχει γίνει παρελθόν,
έι, που πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια,
φώναζες ό,τι σου καπνίσει για να σ’ ακούσουν τ’ άστρα.
Ονειροπαρμένε, ονειροπαρμένε,
βρήκες και τα κάνεις γι’ αυτό και μας κουνιέσαι,
άσε μας καημένε, άσε μας καημένε,
εσύ και οι ιδέες σου εύκολα ξεπουλιέστε.
Τα λόγια σου φτερό στον άνεμο,
σαν ζάρια τα ‘παιξες στην πίστα,
χορεύοντας πολεμικό χορό
θρασύτατέ μου αριωίστα.
Τώρα σου έχω στήσει πόλεμο,
θα σε στριμώξω στη γωνία,
θα με νικήσεις και θα νικηθείς
και τέρμα πια η φασαρία.
Έι, που πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια,
αναστενάρης στο χορό των καρβουνιών,
έι, κοίτα πίσω σου τι μου ‘λεγες τα βράδια,
ό, τι κι αν πεις τώρα έχει γίνει παρελθόν,
έι, που πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια,
φώναζες ό,τι σου καπνίσει για να σ’ ακούσουν τ’ άστρα.
Ονειροπαρμένε, ονειροπαρμένε,
βρήκες και τα κάνεις γι’ αυτό και μας κουνιέσαι,
άσε μας καημένε, άσε μας καημένε,
εσύ και οι ιδέες σου εύκολα ξεπουλιέστε.
