Ας πούμε πως καθώς
προσμένουμε μιαν αυγή,
δε θα ’ναι γκρίζα η πρώτη
αχτίδα που θα βγει.
Και θα ‘ρθει να γελάσει
πλάι στο παραθύρι,
καθώς θα πιούμε το στερνό πικρό ποτήρι.
Το πικρό ποτήρι.
Δε θα ’ναι γκρίζα
η μέρα του μεγάλου ταξιδιού
για πολιτείες άλλες,
για άλλα μέρη.
Την ώρα αυτή
το γέλιο του παιδιού
δε θα ’ναι γκρίζο
μες στο μεσημέρι.