Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
όσο το άσπρο πανί της αντέχει.
Κι αν σε πελάγη μας φέρει ανοιχτά
κράτα τα δυο μου τα χέρια σφιχτά.
Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.
Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
μη φοβηθείς και ν’ αρχίσει να βρέχει.
Κι αν όλα γύρω τα δούμε θολά
κάπου ο ήλιος χρυσός θα γελά.
Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.
Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
φεύγουνε όλα μα ποιος τα προσέχει.
Φεύγουνε βράχια, νησιά κι αμμουδιές
και μένει η αγάπη στις δυο μας καρδιές.
Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.
