Άστο δε βγαίνει πουθενά
είναι λυγμός που ανεβαίνει μα δε βγαίνει.
Όλοι το βλέπουν τελικά
μα το εγώ μας τόσα χρόνια επιμένει.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
μόνο φθορά και για τους δυο αυτή η αγάπη
και μόλις σβήσουν τα παλιά
απ’ την αρχή πάλι ξανά τα ίδια λάθη.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
κι οι δυο χαλάμε μια ζωή
για κάποια τρέλα μιας βραδιάς, για κάποιο πάθος.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
ας είναι αυτός ο χωρισμός το τελευταίο μας το λάθος.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
πάντα στα ίδια αδιέξοδα γυρνάμε
και της ψυχής μας τα κενά
πάντα κενά θα μένουν όσο κι αν πονάμε.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
ήταν μια άτυχη στιγμή αυτή η αγάπη
κι όσο επιμένουμε ξανά
θα πληγωνόμαστε από τα ίδια λάθη.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
κι οι δυο χαλάμε μια ζωή
για κάποια τρέλα μιας βραδιάς, για κάποιο πάθος.
Άστο δε βγαίνει πουθενά
ας είναι αυτός ο χωρισμός το τελευταίο μας το λάθος.
