Σαν ήλιος λάμπει το φεγγάρι στη νυχτιά,
μην κλαις, αυτή την ώρα ποιος μπορεί να μας την πάρει;
Στον κόσμο όλο κι αν ανάψουνε φωτιά
αυτή την ώρα ο Θεός την κουμαντάρει.
Κοίτα το θάμα, κοίτα το θάμα,
αυτή την ώρα οι φτωχοί γίνονται πλούσιοι,
οι ταπεινοί κι οι ξοφλημένοι περιούσιοι,
και πρώτοι γίνονται οι δεύτεροι
κι είμαστε λεύτεροι.
Απάνω σύννεφα κι ολόγυρα βουνά,
τι κλαις, αυτή την ώρα ποιος μπορεί να μας χωρίσει;
Το στόμα ψάχνει και διψάει στα σκοτεινά
απ’ την καρδιά ως την καρδιά να σε φιλήσει .
