Σαν παιδιά θα κλάψουμε
την αγάπη αυτή αν χάσουμε,
γιατί αυτός ο κόσμος
δε χρωστάει να κάνει καλό.
Την αδυναμία μας,
τη γλυκιά την αμαρτία μας
ζητούν να την σκοτώσουν
λες και είν’ η αγάπη κακό.
Αυθαίρετη η αγάπη μας, αυθαίρετη,
που κάθε νύχτα χτίζουμε κρυφά.
Αυθαίρετη η αγάπη μας, αυθαίρετη,
ο νόμος και η ζήλεια την χτυπά.
Σαν κεριά θα σβήσουμε
την αγάπη αν δεν κρατήσουμε,
γιατί υπάρχει ζήλια
και το μίσος παντού κυβερνά.
Την αδυναμία μας,
τη γλυκιά την αμαρτία μας
ζητούν να την σκοτώσουν
λες και είν’ η αγάπη κακό.
