Αυτό τ’ αστέρι που ‘πεσε ψηλά απ’ τον ουρανό,
αυτό τ’αστέρι το χλωμό κρυφά παρακαλώ
να μη σε πάρουν ξένα χέρια απ’ τα χέρια μου,
μη σε πλανέψουν ξένα μάτια απ’ τα μάτια μου.
Νεράιδα του γιαλού μου πήρες και το νου,
μου πήρες και το νου, νεράιδα του γιαλού.
Αυτό τ’ αστέρι έπεσε σαν μια σταλαγματιά,
αυτό τ’ αστέρι ράγισε στα δύο την καρδιά.
Με πήρε η νύχτα, το σκοτάδι, το παράπονο,
για όσα ζήσαμε στον κόσμο αυτόν τον άπονο.
Νεράιδα του γιαλού μου πήρες και το νου,
μου πήρες και το νου, νεράιδα του γιαλού.
