Εσείς οι απέξω μου δώσατε να πιω, ένα ποτήρι πόνο
μα τώρα που θα τρέξω πιο πέρα από το χρόνο, όλους σας συγχωρώ
Αυτό το σώμα πέφτει στο χώμα
και μια ψυχή βγαίνει απ’ τα χείλη
αυτό το σώμα πέφτει στο χώμα
τώρα που σβήνει το καντήλι
Εσείς οι απέναντι μου βάλατε μπροστά, ζωή θολό ποτάμι
και όλα είναι έναντι του Αχέροντα η παλάμη, με σπρώχνει στα βαθιά
Αυτό το σώμα πέφτει στο χώμα
και μια ψυχή βγαίνει απ’ τα χείλη
αυτό το σώμα πέφτει στο χώμα
τώρα που σβήνει το καντήλι
