Βαρέθηκα τη θάλασσα,
δε θα ξαναμπαρκάρω,
μ’ έχουν τραβήξει στη στεριά
δυο μάτια που γουστάρω.
Γιατί αγαπώ αληθινά,
το ξέρω τι θα πράξω,
την αγκαλιά της έκανα
λιμάνι για ν’ αράξω.
Εγώ το κύμα το `φαγά,
που λεν, με το κουτάλι,
την θάλασσα την παρατώ
κι ας την χαρούνε κι άλλοι.
Γιατί αγαπώ αληθινά,
το ξέρω τι θα πράξω,
την αγκαλιά της έκανα
λιμάνι για ν’ αράξω.
Όλο τον κόσμο γύρισα,
κουράστηκε η καρδιά μου,
σ’ αυτά τα μάτια που αγαπώ
ρίχνω την άγκυρα μου.
Γιατί αγαπώ αληθινά,
το ξέρω τι θα πράξω,
την αγκαλιά της έκανα
λιμάνι για ν’ αράξω.
