Βαριά θλιμμένος και χτυπημένος
από τις μπόρες μες στη ζωή,
πώς θα μπορέσω να ξεκουράσω
το πονεμένο αυτό κορμί.
Σκληρή μου τύχη δε με πονάς,
με κατατρέχεις, με τυραννάς.
Οι τόσες πίκρες μου έχουν αφήσει
μέσα στα στήθια χαραματιές,
με βασανίζουν οι μαύρες σκέψεις
και μου ανοίγουν βαθιές πληγές.
Σκληρή μου τύχη δε με πονάς,
με κατατρέχεις, με τυραννάς.
Παραπονιέμαι που τυραννιέμαι,
χαρά στον κόσμο δεν έχω δει,
όλες οι λύπες πέφτουν σ’ εμένα
και μου βαραίνουνε την ψυχή.
Σκληρή μου τύχη δε με πονάς,
με κατατρέχεις, με τυραννάς.
