Μονάχος μου περνώ, στα κύματα μετρώ
πόσες μέρες λείπεις μακριά μου.
Άδειασε ο γιαλός κι έρημος, μοναχός
γλάρους έχω μόνο συντροφιά μου.
Βάρκα χωρίς πανιά, μακριά απ’ τη στεριά
μ’ άφησες να δέρνομαι στο κύμα.
Βάρκα χωρίς κουπιά σε θάλασσα πλατιά
βούλιαξε η αγάπη μας, τι κρίμα.
Περνούσαμε καλά, βαρκάδα κι αγκαλιά
και τα βράδια βόλτα στην πλατεία.
Μόνος μου θα χαθώ, λιμάνι πώς να βρω,
στ’ ανοιχτά με βρήκε η τρικυμία.
