Λιώσανε τα παπούτσια μου
στους δρόμους να γυρίζω
τα μπαλωμένα ρούχα μου
τα βλέπω και δακρύζω.
Βάσανα και καρδιοχτύπια
μου πληγώσανε τα στήθια.
Στη βιοπάλη τη σκληρή
απ`τα μικρά μου χρόνια
παντού τη φτώχεια συναντώ
παντού την καταφρόνια.
Ο κόσμος μ’ απαρνήθηκε
κανείς δε με προσέχει
έτσι συμβαίνει πάντοτε
η τσέπη σαν δεν έχει.
