Μου φωνάζουν οι πληγές για λυτρωμό
τόσες σφαίρες στην καρδιά μου καρφωμένες
κάποιες μοιάζουνε για μένα να είναι ξένες
και άλλες μοιάζουνε για μένα στεναγμός
Αντιστέκομαι και πάλι στον καημό
μα οι φόνοι τις ανάσες μου στοιχειώνουν
κι αν αγάπες κάθε μέρα ξημερώνουν
εγώ μάτια μου για σένα τους μιλώ
Βάστα καρδιά μου, βάστα κι όπου βγει
βάστα γερά να το πιάσουμε από την αρχή
βάστα καρδιά θέλει τραύμα το φως για να μπει
μες την ψυχή θέλει τραύμα το φως για να μπει.
Κι όλο γράφω μα δεν διάβασε κανείς
ένα γράμμα που μια καίει, μια λυτρώνει
κι αν η ελπίδα ταξιδεύει πάντα μόνη
απ΄τα όνειρα δεν γλίτωσε κανείς.
Ψιθυρίζω στο φεγγάρι στα κλεφτά
συντροφιά του να με πάρει εκεί πάνω
να σε βλέπω να γελάς κι ας πεθάνω
να γελάς, να με πονάς, να μ’αγαπάς
Βάστα καρδιά μου, βάστα κι όπου βγει
βάστα γερά να το πιάσουμε απο την αρχή
βάστα καρδιά θέλει τραύμα το φως
για να μπει μες την ψυχή…
Βάστα καρδιά μου, βάστα κι όπου βγει
βάστα γερά να το πιάσουμε απο την αρχή
βάστα καρδιά θέλει τραύμα το φως για να μπει
μες την ψυχή θέλει τραύμα το φως για να μπει.