Εγώ που αγάπησα τα ξέγνοιαστα πουλιά
Κι ένα τζιτζίκι με ξεκούρδιστη κιθάρα
Κάνω καντάδες με λαγούτα και βιολιά
Για να γλυκάνω της καρδιάς σου την αντάρα.
Βιάστηκες πολύ
Έγινες πουλί
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις.
Βιάστηκες πολύ
Σαν ανατολή
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει.
Ξημέρωσε ένα ανοιξιάτικο πρωί
Ξαναγυρνούν τα χελιδόνια της ελπίδας
Μα όταν φεύγεις μου σκορπίζεις τη ζωή
Και όλα μοιάζουν σαν να πέρασε ο Αττίλας.
Βιάστηκες πολύ
Έγινες πουλί
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις.
Βιάστηκες πολύ
Σαν ανατολή
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει.
Όπως ο Ίκαρος απλώνεις τα φτερά
Να με περάσεις στου παράδεισου τις πύλες
Μα πριν να βγω απ’ της ζωής μου τα στενά
Θα με πουλήσεις μια βραδιά στις Θερμοπύλες.
Βιάστηκες πολύ
Έγινες πουλί
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις.
Βιάστηκες πολύ
Σαν ανατολή
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει.
