Μάτια αδιάφορα, βλέμματα διάφορα,
κοιμάμαι μα βλέπω στον ύπνο μου πάλι,
κορμιά που γυαλίζουνε, τα λάθη κοστίζουνε
στεκομαι στη γωνία με μια όρθια κάννη.
Σε κάτι μέρες, ανέμελες μέρες
με φιλελεύθερες ιδέες του μήνα.
Η μόδα έφτυσε στα μούτρα κι εμένα,
πριν από λίγο θυμάμαι
ήμουν κι εγώ στη βιτρίνα.
Η τύχη δεν ντρέπεται, τη διώχνω μα έρχεται,
στο παιχνίδι μου λέει πως θέλει ξανά να με βάλει.
Μ’ απογοητεύομαι, συνέχεια μπερδεύομαι,
ο κόσμος δε μου ταιριάζει, θα πατήσω γλυκά τη σκανδάλη
