Βλέπω μορφές που συνάντησα κάποτε,
που τις αγάπησα πάνω στην ακρογιαλιά.
Γύρω σταθμοί και λιμάνια, ο χρόνος τρέχει,
οι γερανοί που σηκώνουν τη θλίψη μου για ‘σάς.
Τώρα στήνουνε παγίδες,
για να πιάσουν χελιδόνια
που φέρνουν την Άνοιξη.
Σας προσπερνάω, ακούω το γέλιο σας
και τις φωνές σας που μοιάζουν απόσταγμα σιωπής.
Γύρω σταθμοί και λιμάνια, ο χρόνος τρέχει,
οι γερανοί που σηκώνουν τη θλίψη μου για ‘σάς.
Τώρα στήνουνε παγίδες,
για να πιάσουν χελιδόνια
που φέρνουν την Άνοιξη.
Όχι.
