Βροχή, απ’ το ζενίθ στο ναδίρ, το χάος.
Άχαρη μέρα απλώθηκες ξανά.
Κοντά σε μια γωνιά προς την Άνω Πόλη
μου πες θα φύγω δεν αντέχω άλλο πια.
Μα εγώ ανεβαίνω έφτασα, δες.
Ηχοβολώ ν’ ακουστώ και αν το θες.
Κοιτάω ψηλά όσο μπορώ προσπαθώ.
Μιλάω για μια βουτιά στο κενό.
Ήρθες ακριβώς τη στιγμή.
Έλα να πετάξεις και εσύ.
Άνοιξε τα μάτια σου δες.
Ο χρόνος είναι πλάι μου.
Κράτα με…
Διψάς θα σου προσφέρω το κόσμο όλο.
Θ’ αδειάσω όλη τη θάλασσα να πιεις.
Εσύ αν τη σημαία μου σημαδεύεις σκέψου
σηματοφόρε τη σφεντόνα πέταξε.
Εγώ ανεβαίνω έφτασα δες.
Ηχοβολώ ν’ακουστώ και αν το θες.
Κοιτάω ψηλά όσο μπορώ προσπαθώ
να κάνω μια βουτιά στο κενό.
Ήρθες ακριβώς τη στιγμή.
Πέφτεις από δίπλα μου και εσύ.
Άνοιξε τα μάτια σου δες.
Ο χρόνος είναι πλάι μου .
Κράτα με
Πόσο σε αγάπησα
Πόσο σε πλήγωσα
Πόσο σε μίσησα
Ναι κράτα με…
Κράτα με…
