Βράδιασε, βράδιασε

Βράδιασε, βράδιασε, βράδιασε
κι ο πόνος με αγκάλιασε,
βράδιασε, βράδιασε, βράδιασε,
δυστυχώς, δυστυχώς, πάλι κι απόψε μοναχός,

Τα φώτα του δρόμου έχω για παρηγοριά,
πόσο μου λείπει η δική σου συντροφιά,
δυστυχώς, δυστυχώς, πάλι κι απόψε μοναχός,

Βράδιασε, βράδιασε, βράδιασε
κι ο πόνος με αγκάλιασε,
βράδιασε, βράδιασε, βράδιασε,
δυστυχώς, δυστυχώς, πάλι κι απόψε μοναχός,

Μιλώ με τ’ αστέρια, ‘κεί ψηλά, στον ουρανό,
για να ξεχάσω τον δικό σου τον καημό,
δυστυχώς, δυστυχώς, πάλι κι απόψε μοναχός,

Βράδιασε, βράδιασε, βράδιασε.