Τύχη κακιά τι σου ‘κανα, τι θες και με πειράζεις,
και βάσανα μες στην καρδιά καθημερινώς μου βάζεις.
Όπου βρεθώ δε με ξεχνάς, θα ‘ρθεις να μ’ ανταμώσεις,
και το χειλάκι μου αν γελά, ευθύς θα το πληγώσεις.
Δε με αφήνεις να χαρώ, τύχη με βασανίζεις,
και το κορμί μου με καημούς, με πόνους το στολίζεις.
Με δίκασες για να πονώ, πάντα να τυραννούμαι,
να κλαίγω τύχη άπονη και να παραπονούμαι,
να κλαίγω τύχη άπονη και να παραπονούμαι.
