Δε βγαίνει αστέρι να με δει
τις νύχτες που γυρίζω
ούτε καρδιά πονετικιά
για να με πάρει αγκαλιά
την ώρα που δακρύζω
Διαμάντι βγαίνει απ’ το βουνό
κι απ’ το βυθό κοράλι
κι απ’ τη δική μου τη καρδιά
η πίκρα η μεγάλη
Κουρσάροι μπήκαν οι καημοί
μια νύχτα στη καρδιά μου
πήραν εσένα μακριά
βάλλαν τριγύρω μου φωτιά
κάψαν τα όνειρά μου
