Με τιμωρήσαν μα εγώ γελάω
Και μένω πίσω, θα ξαναρχίσω
Με μία θλίψη που θα την πνίξω
Και χίλιους φόβους για ν’ αγαπήσω
Πώς με κουράζουν όλα αυτά
Μα τα ξεχνάω
Βουτάω σε λάθη, με συγχωράω
Δεν έχω πιει κι όμως μεθάω
Κι αν είμαι εδώ, αλλού πετάω
Γυρεύω αγάπη, πόνο ξυπνάω
Πώς με κουράζουν όλα αυτά
Μα τα ζητάω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
Ψυχή ζητήσαν μα δεν πουλάω
Κι αν παίρνω ρίσκο, θα πολεμήσω
Με μία πίστη που θα κρατήσω
Καινούργιους δρόμους να περπατήσω
Ξυπνάω τις νύχτες και ξαγρυπνάω
Ακούω ήχους, παραφυλάω
Ανοίγω πόρτες, έξω κοιτάω
“Ποιος είναι εκεί;” όλο ρωτάω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
Γυρνάω τις μέρες και επιμένω
Κι όσο ξεχνάω, τόσο μαθαίνω
Ανάβω φως, σκοτάδι σβήνω
Κάτι θα δω, κάτι θα γίνω
Κι αν είμαι αλλού, εδώ θα μείνω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
