Δε μ’ αγαπάς ειλικρινά τα μάτια σου το λένε γιατί γελάς και με κοιτάς μα τα δικά μου κλαίνε
Δεν είναι φως μου η θάλασσα ζουμπούλι να μυρίζει είναι νερό κι είν’ αρμυρό κι ανθρώπους ξεχωρίζει