Αν σε κούρασα να φύγεις
κι όπου θέλεις πια να πας,
μην νομίζεις πως με θίγεις
αν τυχόν δεν μ’ αγαπάς.
Δε με ξέρεις, δε με είδες,
από αύριο να λες,
ζήσε όλες τις σελίδες,
τις κακές και τις καλές,
δεν με ξέρεις, δε με είδες,
από αύριο να λες.
Έλα, σφίξε μου το χέρι
και μην κλάψεις αν πονώ,
πες πως ήμουνα ένα αστέρι
που ‘σβησε στον ουρανό.
Δε με ξέρεις, δε με είδες,
από αύριο να λες,
ζήσε όλες τις σελίδες,
τις κακές και τις καλές,
δεν με ξέρεις, δε με είδες,
από αύριο να λες.
