Καρφί δε μου καίγεται πια τι κάνεις και που πας
γι’ αυτούς που πίσω σου σέρνεις και τους απατάς
τα τρελά σου παιχνίδια και τις προσταγές
τις νύχτας προκλήσεις και υπερβολές.
Πια δε με νοιάζει και για σένα δεν πίνω
δεν ξενυχτάω, δεκάρα δε δίνω.
Μέσα από τις χαραμάδες δεν ξανακοιτώ
όταν περνάς και μαγεύεις σκορπίζεις πανικό
σπατάλησα χρόνο κι άλλο δεν μπορώ
εσύ τους κανόνες να ορίζεις κι εγώ ν’ ακολουθώ.
Πια δε με νοιάζει και για σένα δεν πίνω
δεν ξενυχτάω, δεκάρα δε δίνω.
Δεν τα κατάφερα ποτέ κουβέντα να σου πω
τον πόθο μου να σου εκφράσω που με τρώει καιρό
ποιος είμαι, τη χάρη και την ομορφιά
κλείνεις μια ιστορία, τις σκέψεις μοναχά.
Πια δε με νοιάζει και για σένα δεν πίνω
δεν ξενυχτάω, δεκάρα δε δίνω.
