Aστροπελέκια, κεραυνοί,
χτυπούν το δόλιο μου κορμί
βράδυ πρωί.
Σαν ναυαγός τσακίζομαι,
πονώ και βασανίζομαι,
κανένας όμως μέσα στη ζωή
δεν μου ‘δειξε λίγη στοργή,
γιατί, γιατί, γιατί.
Και μια καρδιά που αγαπώ,
φαρμάκι μου ‘δωσε πικρό
κι αυτή να πιω.
Σαν ναυαγός τσακίζομαι,
πονώ και βασανίζομαι,
κανένας όμως μέσα στη ζωή
δεν μου ‘δειξε λίγη στοργή,
γιατί, γιατί, γιατί.
