Με πειράζει που οι μέρες προσπερνάνε βιαστικά
που ξοδεύομαι τις νύχτες μακριά σου τελικά
που συνέχεια κουβεντιάζω μόνος με τη μοναξιά
γιατί λείπεις και δε σ’έχω και δεν έχω τίποτα
Κι όλο γυρνάω γυρνάω γυρνάω
και με κουράζει
σε αγαπάω σε θέλω υποφέρω
μα δε σε νοιάζει
Κι όλο γυρνάω γυρνάω γυρνάω
για να ξεχνιέμαι
σε αγαπάω σε θέλω υποφέρω
μα δε σ’αρνιέμαι
Δε σ’αρνιέμαι γιατί είσαι η ζωή μου
η αλήθεια στο ψέμα μου εσύ
δεν αξίζει να ζω μακριά σου
αφού είσαι και τέλος κι αρχή
Στ’άδειο σπίτι συνηθίζω τη μορφή σου να ξεχνώ
να σε βρίσκω να σε σκίζω απ’το άλμπουμ το παλιό
κι ύστερα με το μυαλό μου τα κομμάτια να κολλώ
μη σε χάσω και δεν έχω μια γωνιά στον ουρανό
Κι όλο γυρνάω γυρνάω γυρνάω
και με κουράζει
σε αγαπάω σε θέλω υποφέρω
μα δε σε νοιάζει
Κι όλο γυρνάω γυρνάω γυρνάω
για να ξεχνιέμαι
σε αγαπάω σε θέλω υποφέρω
μα δε σ’αρνιέμαι
Δε σ’αρνιέμαι γιατί είσαι η ζωή μου
η αλήθεια στο ψέμα μου εσύ
δεν αξίζει να ζω μακριά σου
αφού είσαι και τέλος κι αρχή
